Toetsing: een (potentieel) hoofdpijndossier

Maar jullie zijn toch van trainingen op het gebied van toetsing en examinering? Adviseren over toetsbeleid? Doorlichten van examenorganisaties? Certificeren … dat soort zaken?

Allemaal waar. Maar dat is niet de kern van wat we doen. Dat is niet reden waarom mensen ons bellen. Tot die conclusie kwamen we na een flinke stapel geeltjes, een paar volgeschreven flip-overvellen, een nachtje slapen en nog eens een rondje discussie. Mensen bellen ons om dat ze kopzorgen hebben (of gaan krijgen). Daar willen ze van af.

Lopen op eierschalen

Toetsing en examinering is – hoe je het ook wendt of keert – een potentieel hoofdpijndossier. Je doet het namelijk altijd fout. Je toetst te veel. Of juist te weinig. Je meet de verkeerde dingen. Toetsing kan een grote bron zijn van onenigheid in een team. Ook niet leuk: frauderende studenten. Of juist leerlingen die in beroep gaan tegen een examencommissie … en in het gelijk gesteld worden. Omdat de procedures niet goed waren gevolgd. Ellende! Of nog erger: van de hele examinering blijkt niet veel te deugen ... zegt de Inspectie.

Voorbeelden te over; ik ga ze hier niet noemen. Hele grote ellende. Leerlingen voelen zich onjuist behandeld, ouders die verhaal komen halen, de pers duikt erbovenop; Kamercommissie op scherp … onherstelbare imagoschade.
Zodra het over toetsing en examinering gaat, loop je op eierschalen als onderwijsdirecteur. En wee je gebeente als er een breekt. Dan zijn de rapen gaar.

Geef het beestje maar een naam

Het goede nieuws is: dat kunnen wij dus voorkomen. Dàt is ons vak. Noem het ‘grip krijgen en houden op toetsing en examinering’. Noem het ‘versterken van examenorganisaties’. Noem het ‘deskundigheidsbevordering voor examenprofessionals’. Kan allemaal. Maar de kern van ons metiér is hoofdpijn oplossen en – dat doen we nog liever – hoofdpijn voorkomen. Dat is wat wij doen.

Ook op zoek naar de kern van jouw organisatie? Leuk hoor. Ik raad het iedereen aan.